กินห่านร้านจินตนาแถวบ้าน : พระประแดง อาหารที่กินประจำเที่ยงวันอาทิตย์

พิมพ์ไปพิมพ์มาเหมือนกับ blog นี้เพื่อการบันทึกร้านอาหารที่ไปกินประจำๆยังไงอย่างงั้นเลยนะเนียะ แต่ว่าช่างเถอะ ก็แรกๆก็แบบนี้น่ะหละครับ มันอยากพูดพิมพ์เรื่องกินเก็บเอาไว้น่ะหละมันก็เป็นปัจจัยหลักๆเหมือนกันว่าทำไมมันต้องแยกตัวออกมาจาก rackmanagerpro.com ยังไงล่ะครับ

ร้านนี้ชื่อร้านจินตนาเป็นร้านขายห่าน! ไม่ได้เป็นเป็ดเหมือนกับที่คนปกติคิดกัน ห่านกับเป็ดมันต่างกันตรงที่ขนาดของตัวมันแล้วก็เนื้อของมันครับ แต่ว่ามันไม่ได้ต่างขนาดหมูกับเนื้ออย่างงั้นน่ะครับ (เนื้อมันจะมีกลิ่นส่วนตัวแต่ว่าหมูไม่มี) ห่านจะดูว่ามัน hi-end กว่าหน่อยๆ เพราะว่าเวลากินจะรู้เหมือนกับว่าหากินยาก (แน่หละครับหัวเรามันจะติดภาพว่า ถ้าหากว่าหายากมันก็จะดูดีมีราคากว่าตามธรรมชาติ) ผมรู้ว่าบางคนก็คิดว่า น่าสงสารออกตัวใหญ่แบบนั้นแล้วก็ไปเอามันมากินแหม ถ้าคิดแบบนั้นผมว่านะ อาจจะคิดอีกแบบได้เหมือนกันก็คือว่าแค่ 1 ชีวิตที่เท่ากันมันเลี้ยงคนให้อิ่มท้องได้กว่า นั้นแปลว่า กินช้าง หรือว่ากินปลาวาฬได้จะเป็นคำตอบที่ดีที่สุดของกาคคิดแบบนี้

กลับมาเรื่องร้านห่านดีกว่า ร้านนี้อยู่แถวบ้านผมเอง คือ แถวพระประแดง ไม่ต้องเดินทางไปไหนไกลแค่ 5 นาทีก็ถึงแล้วทำให้ร้านนี้เหมือนจะเป็นร้านประจำร้านหนึ่งที่ผมจะพาอาม่าไปกินตอนที่กลางวันไม่ได้มีคนอื่นอยู่แล้วผมอยู่บ้านพอดี กินก็เร็ว สั่งเร็วกินเร็วไปเร็วกว่า fastfood ทุกประเภทที่เคยเห็นมาเพราะว่า พอเขาไปถึงเค้าก็แค่ถามว่ามีกี่คนที่มา เค้าก็จะสับห่านทันทีไม่ได้ต้องสั่งห่านเลย เพราะเป็นภาคบังคับทุกโต้ะจะต้องมีห่าน ถ้าไม่เอาห่านนั่นหละครับ ต้องสั่งเค้าครับว่า “ไม่เอาห่านนะ”

ผมว่าผมก็ผูกพันกับร้านนี้พอสมควรเลยมันเป็นร้านๆนึงที่มากินเป็นมื้อกลางวันวันอาทิตย์ร้อนได้สะดวกที่สุดเท่าที่ผมหาได้ มันเหมือนกับไม่มีอะไรจะกินก็กินที่นีได้ เร็วสะดวกเอามากๆน่ะครับ

จะเห็นได้ว่าราคาๆก็จะออกแนวกลางๆไม่ได้แพงเวอร์แต่ว่ามันก็ไมได้ถูกน่ะครับแบบนี้ เวลาไปถึงไม่ต้องสั่งหรอกว่าเอาไซท์ไหนเค้าจะจัดมาให้เองครับ
 
ตอนนี้โตแล้ว แล้วคนกินก็มีแต่พวกที่โตๆกันแล้วทำให้เรารู้มากขึ้นว่าการกินเนื้อสัตว์ให้หลีกเลี่ยงมันที่อยู่กับหนังของมันทำให้ที่บ้านกินกันแล้วต้องออกแรงเอาตะเกียบเขี่ยส่วนทีเป็นหนังออกไปซะ ภาพก่อนกินจะอยู่ด้านบนแล้วก็หลังกินห่านมันก็จะเหลือแต่หนังเอาไว้ให้ดูต่างหน้าเท่านั้นเองครับ