ล่าสุดผ้ามีเดินทางไปท่องเที่ยวที่เมืองกาญกับกลุ่มสมาขิกสมาคมพ่อค้าผ้าไทย เป็นการเดินทางไปเยี่ยมชมโรงงานครั้งที่สองประจำปี 52 กลุ่มนี้มีการจัดงานตลอดทั้งปีทั้งการสัมนาที่เป็นประโยชน์ต่อเพื่อนๆกลุ่มสมาชิกและได้ท่องเที่ยวในราคาพิเศษต่างๆอีกด้วย การเดินทางโดยรวมถือได้ว่ายอดเยี่ยมเลยทีเดียวเพราะมีทั้งการ entertain ในรถ bus และการทัวร์ตามที่เที่ยวแม้ว่าจะเป็นระยะเวลาแค่สั้นๆ (1วัน) เท่านั้นก็สร้างความประทับใจกับกลุ่มสมาชิกได้เป็นอย่างดีเลยครับผม หลักๆที่แปลกสำหรับผมแล้วก็คือ การเดินทางกินข้าวแบบลอยแพที่เมืองกาญครับ แต่ว่า มันก้เป็นเรื่องธรรมดาไปแล้วของคนที่นั้น เห็นพนักงานเค้าบอกมาว่า แพ วันที่ผมมานี้เป้นวันเสาร์ ทั้ง 300 กว่าแพออกมาล่องลอยอยู่ในแม่น้ำแควทั้งหมด แน่นอนว่าสัปดาห์ที่เป็นวันวาเลนไทน์ก็เต็มแล้วทุกที่นั่งทุกแพตั้งแต่สัปดาห์ก่อนหน้าแล้วครับ เรียกได้ว่าการท่องเที่ยวแบบนี้น่าจะเป็นที่นิยมมากสำหรับกลุ่มก้วนคนไทย(เพราะว่าผมไม่เห็นคนต่างประเทศเลยสักลำแพเดียว) ส่วนมากคนไทยก็จะนั่งกินลอยน้ำแล้วก็ dance กระจายกันอยุ่บนเรือ แต่สำหรับแพเรานั้นก็ไม่ได้ dance อะไรนั่งฟังเพลงกันชิวๆมากกว่า ตั้งแต่เพลงอลิสมัน ร้องแบบอมฮอล์ หรือว่าเพลง boy peacemaker เปิดครอคนอยู่บนแพตลอดเวลา ผมก็ทำอะไรมากไม่ได้นอกจากนั่งร้องเพลงไปด้วยเท่านั้นเองครับ
แพทึ่เห็นจะมีเรือขายของมาจอดเทียบเหมือนกับเป็นปลิงเพื่อคอยดูดเงินจากคนในแพหน้าตาก็ไม่ได้ยุ่งยากอะไรมากเป็นแค่เรือเครื่องธรรมดา แต่ว่ามีขั้นวางเพื่อเอาของมาแสดงกันครับ แต่สำหรับราคานั้นจะแพงกว่าซื้อบนบกสักหน่อยไม่ว่าจะเป็นกาแฟเย็นหรือว่าขนมถุง (ผมซื้อชาเย็นมาแก้วละ 20 บาทแต่ก็โอเคล่ะเพราะว่าเค้าให้แก้วใหญ่น่าดูเหมือนกันครับ) พวกเราก็มีคนนึงซื้อลูกชิ้นหมูมา แต่ก็ไม่มีคนกินหรอกเพราะว่า ที่แพนี่เราก็กินอะไรกันมาเยอะแล้วอยู่เหมือกันน่ะครับ สรุปว่าซื้อมาก็ทิ้งเท่านั้นเอง เรือที่มาเทียบนี่เค้าเรียกว่า เซเว่นน่ะครับ ซื้ออะไรก็ได้มีหมดเหมือนกะ 7 น่ะหละแต่ว่าไม่มีหนมจีบซาลาเปาเท่านั้นเองครับ นอกนั้นก็คิดว่าน่าจะมีหมด อ่อ เหนือกว่าอีกเพราะว่า 7 ไม่มีขายส้มตำน่ะครับ เฮอะๆ .. คนที่เค้าขายก็ดูน่าจะลำบากอยู่เพราะว่าร่มที่เค้ากางเค้าไม่ได้กางเพื่อตัวเค้า เค้ากางเอาไว้เพื่อกันของเสียมากกว่า เพราะว่าพวกของสดตากแดดมากๆก็จะบูดเร็ว(แอะหรือว่าเค้าใส่สารกันบูดเยอะหน่อยเหรอป่าวน้า) ของกินที่เราได้กินเป็นมื้อกลางวันบนแพก็ถือว่าใช้ได้อยู่น่ะครับ ยังไงก็ขอบคุณสำหรับการเดินทางครั้งนี้กับกลุ่มเพื่อนพ่อค้าผ้าไทยทุกท่านครับผม
No comments:
Post a Comment